عـطـر تن پـیـمـبـر از این خانه می‌رود            بال مـلـک معـطـر از این خانه می‌رود

از اینکه مهـر مـادر من آب بـوده است            هر چشمی آمده، تَر از این خانه می‌رود

وقـتـی در آخـریـن نـفـسـش آه می‌کـشـد            یک آسمان کـبـوتر از این خانه می‌رود

حیف از گلی که خانه‌نشینی نصیب اوست            حیف از گلی که پرپر از این خانه می‌رود

دیدی چه زود گرد یتیمی به دل نشـست            دیدی چه زود مادر از این خانه می‌رود

هر جا که می‌روی برو ای دل ولی بدان            راه بـهـشـت آخـر از این خـانـه می‌رود